Woordenboek
Klik op een woord voor meer infomatie
Een adrenaline auto-injector is een voorgevulde injectiespuit ‘noodmedicatie’ en bevat adrenaline (epinephrine). De adrenaline auto-injector is bedoeld om zichzelf mee te behandelen in het geval van een anafylactische reactie.
Snel optredende algemene overgevoeligheidsreactie waarbij het lichaam vaak binnen enkele minuten tot een uur reageert met een zeer heftige afweerreactie. De verschijnselen of symptomen treden op in verschillende organen, zoals de ogen, de huid, het maag/darmkanaal en de longen. Meestal komen klachten in meerdere organen tegelijk voor. Soms treedt een zodanige bloeddrukdaling op, dat de persoon het bewustzijn kan verliezen, in dat geval is er sprake van een anafylactische shock. Dit kan in het ergste geval dodelijk zijn, hoewel dat gelukkig zelden voorkomt.
Geneesmiddel waarvan de werking berust op het neutraliseren van histamine, hiermee worden symptomen verlicht.
Weefselmonster om onderzoek op te doen. Bij mastocytose patiënten wordt een beenmergbiopt genomen uit de achterzijde van het bekken. Feitelijk is het geen biopt maar een botboring omdat naast het beenmerg ook een stukje bot wordt meegenomen. De ingreep wordt verricht onder plaatselijke verdoving en is dan nog vrij pijnlijk; je kunt ook om een roesje vragen, dat helpt enorm. (Na een roesje kan je niet gelijk naar huis)
Bijnierschorshormoon. In het lichaam heet het cortisol, als medicijn prednison of prednisolon.
Eenvoudige test op de huid om een teveel aan mestcellen vast te cellen, door wrijving worden mestcellen geprovoceerd en kleurt de huid rood op.
Histamine-aanval in het gezicht met als gevolg rode, warme, jeukende wangen die ineens opkomen, bijvoorbeeld bij stress.
Antihistamine dat aangrijpt op de H1-receptoren van de mestcel, gaat vooral jeuk en zwelling van de huid en slijmvliezen tegen.
Anti-histamine dat aangrijpt op de H2-receptoren van de mestcel, gaat vooral misselijkheid, maagpijn en darmkramp tegen.
Een van de stoffen die uit een mestcel vrijkomen, veroorzaakt jeuk, zwelling en roodheid.
Uitstoot van histamine uit de mestcel door een trigger. Deze trigger kan heel divers zijn zoals voedingsmiddelen, medicijnen, contrastvloeistoffen, warmte-koude verschillen, inspanning etc.) en per patiënt zijn er grote verschillen waarvoor men overgevoelig is.
Gespecialiseerde witte bloedcel die wordt aangemaakt in het beenmerg en vandaar naar diverse weefsels migreert. De stoffen die een mestcel uitstoot maakt weefsels o.a. meer doorlaatbaar voor hulpstoffen, bv. bij verwondingen of ontstekingen.
Stof in de urine waarmee de activiteit van de mastocytose wordt bepaald. Voor een betrouwbare meting is een gekoelde portie nuchtere 2e ochtendurine nodig, na een dag met een histaminevrij dieet.
Een stof in de urine waarmee de activiteit van de mastocytose wordt bepaald.
Modernere variant van prednison, wordt makkelijker opgenomen.
Behandeling van de huid met ultraviolet-A licht; om de huid extra gevoelig te maken wordt hierbij een medicijn geslikt. De behandeling is enkel cosmetisch en tijdelijk, ook is er verhoogd risico op huidkanker.
Mastocytose die in meerdere organen voorkomt.
Merknaam voor het bekendste H1-anti-histaminicum, niet het modernste dus ook wat versuffend.
Iets dat een histamine-aanval kan uitlokken; dit is per patiënt sterk verschillend.
Een eiwit in het bloed waaraan de activiteit van de mastocytose kan worden afgemeten.
Mastocytose die zich tot de huid beperkt, zich uitend in geel/rood/bruine vlekjes verspreid over het hele lichaam of een om meerdere grote vlekken. Bij krabben zetten ze op en worden rood. (Teken van Darier)